ชุดดินดอยปุย (Doi Pui series: Dp)

กลุ่มชุดดินที่ 30 การจำแนกดิน : Fine, kaolinitic, hyperthermic (isohyperthermic or thermic) Kandic Palehumults การกำเนิด : เกิดจากการผุพังสลายตัวของหินชีสต์หรือไมก้าชีสต์ บริเวณพื้นที่ภูเขาและรวมถึงที่เกิดจากวัสดุดินหรือหินที่เคลื่อนย้ายมาเป็นระยะทางใกล้ๆ โดยแรงโน้มถ่วงบริเวณเชิงเขา สภาพพื้นที่ : ลูกคลื่นลอนลาดเล็กน้อยถึงเป็นภูเขาสูงชันมาก ความลาดชัน 3 - ชันกว่า 50 % การระบายน้ำ : ดี การไหลบ่าของน้ำบนผิวดิน : ช้าถึงเร็วมาก การซึมผ่านได้ของน้ำ : ปานกลาง พืชพรรณธรรมชาติและการใช้ประโยชน์ที่ดิน : ป่าดิบเขา ป่าสนและป่าเบญจพรรณบางพื้นที่ใช้ทำไร่เลื่อนลอย ข้าวโพด ข้าวไร่ ไม้ตัดดอก ไม้ผล และพืชผักเมืองหนาว การแพร่กระจาย : บริเวณภูเขาสูงในภาคเหนือสูงกว่าระดับน้ำทะเล 500 เมตรขึ้นไป การจัดเรียงชั้นดิน : Ap(A)-Bt ลักษณะและสมบัติดิน : เป็นดินลึกมาก ดินบนเป็นดินร่วนหรือดินร่วนปนดินเหนียว สีน้ำตาลเข้มหรือสีน้ำตาลปนแดงเข้ม ปฏิกิริยาดินเป็นกรดแก่ถึงเป็นกรดเล็กน้อย (pH 5.5-6.5) ดินล่างเป็นดินเหนียวสีแดง ปฏิกิริยาดินเป็นกรดจัดถึงเป็นกรดเล็กน้อย (pH 5.5-7.0)

ความลึก (ซม.) อินทรียวัตถุ ความจุแลกเปลี่ยน แคตไอออน ความอิ่มตัวเบส ฟอสฟอรัส ที่เป็นประโยชน์ โพแทสเซียม ที่เป็นประโยชน์ ความอุดมสมบูรณ์ ของดิน 0-25 ปานกลาง สูง ต่ำ ต่ำ สูง ปานกลาง 25-50 ต่ำ ปานกลาง ต่ำ ต่ำ สูง ปานกลาง 50-100 ต่ำ ปานกลาง ต่ำ ต่ำ สูง ปานกลาง

ชุดดินที่คล้ายคลึงกัน : ชุดดินเชียงแสน และชุดดินเชียงของ ข้อจำกัดการใช้ประโยชน์ : สภาพพื้นที่มีความลาดชันสูง ดินถูกชะล้างพังทลายได้ง่าย ข้อเสนอแนะในการใช้ประโยชน์ : ควรมีมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำ และจัดระบบการปลูกพืชที่เหมาะสม ปรับปรุงบำรุงดินอยู่เสมอโดยเพิ่มอินทรียวัตถุและใช้ปุ๋ยอินทรีย์ร่วมกับปุ๋ยเคมีเพื่อเพิ่มผลผลิตให้สูงขึ้น พื้นที่ที่มีความลาดชันสูงและเป็นแหล่งต้นน้ำลำธารควรสงวนไว้เป็นพื้นที่ป่าไม้